Na czym polega terapia manulana?

Terapia manualna to manualna/ręczna  forma leczenia narządu ruchu bazująca na wnikliwym diagnozowaniu, opartym o wywiad i badanie manualne oraz na kierunkowym leczeniu tkanek organizmu ludzkiego.  Celem zastosowanych przez terapeutę manualnego technik, jest przywrócenie prawidłowych warunków biomechanicznych i fizjologicznych w leczonych tkankach mięśniowej, nerwowej, stawach obwodowych  czy poszczególnych segmentach kręgosłupa , czego efektem jest poprawa zakresu ruchomości i zmniejszenie/ eliminacja dolegliwości bólowych, które są najczęstszym powodem zgłoszenia się pacjenta na zabiegi w poradni rehabilitacyjnej..  

Wskazania do terapii manualnej

  –      ograniczenie ruchomości stawów obwodowych lub stawów kręgosłupa, wynikające ze zmian zwyrodnieniowych układu kostno-szkieletowego (np. koksartroza, gonartroza) –      chroniczne przeciążenia/napięcia mięśniowo-powięziowe –      zmian pourazowe w obrębie narządu ruchu (np. stan po skręceniu stawu skokowego górnego) –      stany po zabiegach operacyjnych ( np. stan po rekonstrukcji ACL) –      obrzęki żylne, limfatyczne lub pourazowe –      problemy w obszarze czaszkowo-żuchwowym i czaszkowo-twarzowym (np.szumy uszne,szyjne bóle głowy, neuralgie,dysfunkcje czaszkowo- żuchwowe,niezapalne bóle uszu, pourazowe dysfunkcje w obrębie twarzoczaszki) –      zespoły bólowe odcinka szyjnego kręgosłupa –      zespoły bólowe odcinka piersiowego kręgosłupa –      zespoły bólowe odcinka lędźwiowego kręgosłupa –      objawy korzeniowe –      bóle międzyżebrowe –      objawy promieniowania w obrębie kończyny górnej lub dolnej –      szyjnopochodne bóle głowy –      zawroty głowy pochodzenia szyjnego  

Przeciwwskazania do terapii manualnej

  BEZWZGLĘDNE : –      znaczne zaburzenia neurologiczne takie jak: ucisk na rdzeń kręgowy, zespół ogona końskiego, kompresja na korzeń nerwowy ze znacznymi ubytkami neurologicznymi –      zaburzenia struktury układu kostnego będące następstwem choroby nowotworowej, infekcji, choroby metabolicznej, zapalnej czy urazu –      zaburzenia naczyniowe takie jak występowanie tętniaka czy skłonności do krwawień wewnątrzstawowych –      brak zgody na proponowane leczenie –      brak pełnej diagnostyki –      brak współpracy ze strony pacjenta –      „pogarszanie się” pacjenta po 2-3 spotkaniach stanowiące skierowanie na specjalistyczną  konsultację   WZGLĘDNE: –      stan zapalny w obrębie leczonego stawu –      ciąża –      długotrwała terapia kortykosteroidami –      zaawansowana choroba zwyrodnieniowa –      niewydolność więzadłowa –      obronne napięcie mięśniowe i ból w trakcie próby wykonania techniki  

Metody i techniki stosowane w terapii manualnej przez fizjoterapeutów "Villa Medica"

  Wykwalifikowany zespół fizjoterapeutów naszej przychodni wykorzystuje w swojej pracy szereg metod i technik, opartych na indywidualnej pracy manualnej z pacjentem. Ich dobór uzależniony jest przede wszystkim od problemu, z jakim pojawia się u nas pacjent oraz od wspólnie postawionego celu.   Jedną z metod terapii manualnej wykorzystywanych w pracy z pacjentami Villa Medica jest FDM (Fascial Disortion Model). Jest to metoda posiadająca własną diagnostykę i koncepcję leczenia bólu i zaburzeń w układzie powięziowym. Znajduje ona zastosowanie w wielu jednostkach chorobowych, zarówno w stanie przewlekłym jak i ostrym ( np. „świeże” skręcenie stawu skokowego). Częstym jest uzyskanie znacznej poprawy już po jednej terapii. Celem stosowanych technik jest przyspieszenie procesu gojenia i regeneracji tkanek, a tym samym powrotu do normalnego obciążania i funkcji.   U pacjentów z dysfunkcją w obszarze czaszkowo-żuchwowym i czaszkowo-twarzowym, wykorzystujemy wiedzę i umiejętności zdobyte na kursie CRAFTA. Terapeuta bazuje tu na technikach mobilizacji czyli uruchomienia stawu takich jak trakcja czy ślizg, a także na rozluźnieniu napiętych struktur. Ponadto wspomniane techniki wsparte są odpowiednio dobranymi ćwiczeniami, które pacjent może również samodzielnie wykonywać w warunkach domowych.   FOI czyli Funkcjonalna Osteopatia i Integracja umożliwia naszym terapeutom postawienie szybkiej diagnozy oraz zidentyfikowanie związków przyczynowo-skutkowych. Techniki stosowane w terapii pozwalają na delikatne i bezpieczne przeprowadzenie procesu leczenia poprzez poprawę trójwymiarowego ustawienia danego stawu i przywrócenie go do pracy w fizjologicznych zakresach. Doświadczenie i informacja zwrotna od prowadzonego tą metodą pacjenta, potwierdza jej wysoką skuteczność. Nie stwierdza się żadnych przeciwwskazań to prowadzenia tej formy terapii.   Metoda Ackermanna – metoda oparta na szczegółowej diagnostyce i precyzyjnej technice leczenia manualnego. Fizjoterapeuta wykonuje badanie palpacyjne miednicy, dokonuje pomiaru długości kończyn, określa pozycję stawów krzyżowo-biodrowych oraz ustawienie kości krzyżowej względem kręgu L5. Metoda zakłada, iż warunkiem niezakłóconego funkcjonowania ciała człowieka jest prawidłowa pozycja miednicy i w związku z tym skośne , nieprawidłowe jej ustawienie będzie powodowało zaburzenie przebiegu osi kręgosłupa, aż do podstawy czaszki. Wśród technik wykorzystywanych przez fizjoterapeutę znajdą się trakcja, mobilizacja, manipulacja i oscylacja.   Metoda Mc Kenziego-  oparta na charakterystycznej dla siebie diagnostyce oraz leczeniu  i profilaktyce problemów kręgosłupa i stawów obwodowych. Metoda wykorzystuje zasadę stopniowania siły, a jednym z poziomów procesu terapii jest praca manualna wykorzystująca mobilizację czy manipulację leczonego stawu.   Metoda Kaltenborn-Evienth – jest to metoda bazująca na szczegółowym schemacie badania stawów obwodowych oraz kręgosłupa w oparciu m.in. o badanie funkcji stawu, palpację czy testy neurologiczne. Jednym z ważnych elementów badania jest gra stawowa, wymagająca od fizjoterapeuty wykonania technik takich jak trakcja-kompresja czy ślizg. Odpowiednio przeprowadzone badanie pozwala na określenie preferencji kierunkowej i wdrożenie odpowiedniego planu terapii. Oprócz pracy stawowej, metoda wykorzystuje także pracę na tkance mięśniowej. Tu znajdą zastosowanie masaż funkcyjny i poprzeczny mięśnia oraz stretching.   KTO czyli Koncepcja Terapii Obrzęków wg dr Asdonka- opierająca się na manualnym drenażu limfatycznym z wykorzystaniem odpowiednich chwytów, czego uzupełnieniem jest zastosowanie specjalistycznych bandaży kompresyjnych. Dodatkowo, w celu podtrzymania efektów terapii, wykorzystujemy  uciskowe rajstopy, pończochy lub podkolanówki o różnym stopniu ucisku.   

Skuteczność terapii manualnej

  Efektywność zabiegu uwarunkowana jest zarówno stanem klinicznym pacjenta poddanego zabiegowi jak i wiedzą dotyczącą diagnostyki różnicowej oraz umiejętnościami samego fizjoterapeuty. Techniki stosowane w terapii manualnej wykazują się dużą skutecznością a efekty w postaci poprawy zakresu ruchomości leczonego obszaru, zmniejszenia bolesności i normalizacji napięcia mięśniowego mogą być obserwowane już po jednym zabiegu. O ilości zabiegów  i częstotliwości spotkań decyduje fizjoterapeuta bazując na zmieniającym się stanie klinicznym pacjenta i dynamice zgłaszanych przez niego objawów.  

Czy terapia manualna jest bezpieczna?

  Odpowiednio wykwalifikowany fizjoterapeuta, wyposażony w wiedzę z zakresu anatomii, biomechaniki, fizjologii i neurologii, w oparciu o odpowiednie badanie pacjenta, właściwie dobrane techniki i interpretację stanu leczonego, powodują,iż ryzyko powikłań pozabiegowych zostaje ograniczone do minimum.   

Czy techniki stosowane w terapii manualnej są bolesne dla pacjenta?

  Odpowiednio dobrane pozycja pacjenta, postawa fizjoterapeuty i zastosowane chwyty oraz zrozumienie przez fizjoterapeutą techniki,która ma być wykonana powodują, iż zabiegi nie powinny powodować u pacjenta dolegliwości bólowych. Nie zmienia to faktu, iż należy poinformować pacjenta o ewentualnej bolesności palpacyjnej wynikającej z zastosowanego podczas wykonywania techniki chwytu.